Καλησπέρα φίλες και φίλοι.

Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά σε όλες και όλους! Εύχομαι να είστε καλά!

Αργήσαμε λίγο να επανέλθουμε στα νέα μας εδώ μετά την έκθεση της Χειροτέχνικα, αλλά κάλιο αργά που λέει ο λαός.

Ο Σύλλογός μας λοιπόν, πήγε ξανά στην Χειροτέχνικα. Είμασταν εκεί για τρεις ημέρες, από την Παρασκευή 17 Μαρτίου έως και την Κυριακή 19 Μαρτίου, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Για λεπτομέρειες σχετικά με αυτά που σκοπεύαμε να κάνουμε θα βρείτε στην προηγούμενή μας ανάρτηση εδώ. Σύμφωνα με τα στατιστικά της διοργάνωσης, περισσότεροι απο 6.700 επισκέπτες πέρασαν την πύλη του Εκθεσιακού Κέντρου Περιστερίου εκείνο το τριήμερο!

Τι κάναμε λοιπόν 3 μέρες στην Χειροτέχνικα? Θα σας πω εγώ. Και τι δεν κάναμε. Ράψαμε, ξαναράψαμε, φάγαμε, ίπιαμε, είδαμε παλιούς φίλους, κάναμε νέους φίλους, είδαμε παλιούς εκθέτες που βρισκόμαστε χρόνια τώρα στα ίδια λημέρια καθώς και νέους, χαμός! Αλλά καλύτερα να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Τα πράγματα (παπλώματα, υλικά, εργαλεία και καρέκλες) είχαν φορτωθεί στα αυτοκίνητα από την Τετάρτη, γιατί λόγω άστατου καιρού δεν ξέραμε τι θα μας ξημέρωνε την Πέμπτη, που ήταν η ημέρα στησίματος της έκθεσης. Την Πέμπτη το πρωί λοιπόν, δώσαμε ραντεβού στην έκθεση για να στήσουμε το περίπτερό μας και να παραλάβουμε και τις ραπτομηχανές από την εταιρεία ΚΑΡΑΜΗΤΣΙΟΣ Α.Ε. , που είχε την ευγενή καλοσύνη να μας τις παρέχει για τα μαθήματα του Συλλόγου μας στην έκθεση. Οι ραπτομηχανές είχαν ήδη φτάσει και ήταν σε ασφαλές σημείο καθόλη την διάρκεια της έκθεσης, οπότε επικεντρωθήκαμε στο περίπτερο. Ξεκινήσαμε λοιπόν κάπως έτσι…

Και μετά από λίγη ώρα είμασταν έτοιμες!

Και μην νομίζετε ότι είχε μόνο αυτά! Απέναντι ακριβώς από το περίπτερό μας υπήρχε ένας ανοιχτός χώρος, ο χώρος των δράσεων. Θυμάστε που λέγαμε ότι θα ράβαμε για φιλανθρωπικό σκοπό μαξιλαράκια-καρδιές για τις γυναίκες που είναι στην ανάρρωση μετά την εγχείρηση καρκίνου του μαστού? Αυτός ο χώρος λοιπόν ήταν ακριβώς απέναντι από το περίπτερό μας, και μας ζητήθηκε αν έχουμε μερικά παπλώματα να τον διακοσμήσουμε, και φυσικά είχαμε και μοιραστήκαμε την χαρά να παρουσιάσουμε και άλλα έργα μας.

Είχαμε χώρο να σιδερώσουμε υφάσματα, να τα κόψουμε σύμφωνα με το πατρόν, να τα ράψουμε και να τα γεμίσουμε έτσι ώστε να πάρουν το σχήμα τους. Από τον χώρο αυτό αλλά και από το περίπτερό μας, για τις δυο μέρες που ασχοληθήκαμε πολύ ενεργά με το θέμα, πέρασε πολύς κόσμος, έκανε ερωτήσεις και ενημερώθηκε σχετικά με την συγκεκριμένη δράση. Θα θέλαμε να πούμε ένα τεράστιο ευχαριστώ στις εθελόντριες που ήρθαν ειδικά για αυτόν τον σκοπό, από όλες τις ηλικίες, που βοήθησαν όπως και όσο μπορούσαν για να φτιάξουμε αυτά τα μαξιλαράκια. Μερικές πέρασαν από όλα τα στάδια, άλλες επικεντρώθηκαν σε αυτό που έκαναν καλύτερα και έκατσαν με τις ώρες στο ίδιο πόστο ακούραστες! Σας ευχαριστούμε όλες από καρδιάς!!!

Μη τα βλέπετε έτσι καθαρά και τακτοποιημένα, είναι από την πρώτη μέρα οι φωτογραφίες! Μετά είχαμε μπει όλοι σε μια σειρά και φτιάχναμε συνεχόμενα!

Η διαφορά της πρώτης μέρας με την τελευταία, φαίνεται από τις καρδιές στο φόντο της κάθε φωτογραφίας, περισσότερες από 150 στο σύνολο, αλλά θα σας πούμε λεπτομέρειες σε άλλη ανάρτηση, ειδικά αφιερωμένη για τον σκοπό αυτό!

Η φίλη μας Αναστασία μας παραχώρησε τις παρακάτω φωτογραφίες, ενώ η Αθηνά ακούραστη έραβε ακόμα και όρθια:

Στα μαθήματα που κάναμε, μπορεί να μην είχαμε πολύ κόσμο, αλλά όσες ήρθαν πιστεύω το χάρηκαν πολύ. Κάποιες φίλες ήταν ήδη γνώριμες, με άλλες γνωριστήκαμε στο μάθημα πρώτη φορά και χαρήκαμε πολύ που βρεθήκαμε! Επίσης είχαμε νέες εγγραφές στον σύλλογο, και με αυτές τις καινουριες γνωριμίες ξεκινήσαμε και νέο κύκλο μαθημάτων αρχαρίων πριν μια εβδομάδα!

Μη βλέπετε που δεν έχουμε εκτενές φωτογραφικό ρεπορτάζ, δεν προλάβαμε να βγάλουμε πολλές φωτογραφίες. Όταν δεν είχαμε μάθημα στα craft rooms, είμασταν στο περίπτερό μας και επικοινωνούσαμε με τον κόσμο που σταματούσε, κάναμε μια παρουσίαση των έργων μας και του Συλλόγου μας, μιλούσαμε για τα μαθήματά μας και δίναμε περισσότερες πληροφορίες σε όποιον ενδιαφερόταν είτε να γραφτεί στον Σύλλογο είτε να ξεκινήσει μαθήματα μαζί μας. Στο διάλειμμά μας όλο και κάτι θα τρώγαμε από τις καντίνες που είχαμε στον χώρο, οπότε σε γενικές γραμμές περάσαμε πάρα πολύ όμορφα!

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω την τελευταία επίσκεψη που δεχτήκαμε στο περίπτερό μας, από δυο κοπέλες από τον Δήμο Λατσιών της Κύπρου, οι οποίες όπως μας είπαν είχαν προγραμματίσει να έρθουν μεγάλη παρέα στην έκθεση και να μας συναντήσουν, αλλά λόγω συνθηκών δεν τα κατάφεραν να έρθουν όλες. Παρόλα αυτά, είχαμε μια πρώτη επαφή, χαρήκαμε όλες για την γνωριμία, βγάλανε και φωτογραφίες το περίπτερό μας να το δείξουν στις φίλες τους και υποσχεθήκαμε να κρατήσουμε επαφή και με το καλό να βρεθούμε ξανά.

Αυτά τα νέα προς το παρόν, τα υπόλοιπα θα τα πούμε σύντομα σε άλλη ανάρτηση. Εύχομαι σε όσους δεν μπόρεσαν να έρθουν, την επόμενη φορά να τα καταφέρουμε να τα πούμε από κοντά!!! Και στην επόμενη έκθεση με το καλό!

Για τον Ελληνικό Σύλλογο Πάτσγουορκ,

Ελένη Σαραντόγλου,

Μέλος ΔΣ- Εκπρόσωπος για τα Διεθνή